YALAN "Mitamoni” Yalan Söyleme Hastalığı"

Herkezin zaman zaman başına gelen doğal olaylardan birisidir yalan söylemek.Peki yalan söylemenin bir hastalık olduğunu biliyormuydunuz? Tıp dilinde devamlı yalan söylemek ve söylediği yalana kendisinin de inanmasına Mitamoni yani yalan söyleme hastalığı deniliyor.
Başta çok saçma gelebilir sizede…yalan söylemenin hastalığımı olurmuş diye düşünen insanların sayısı günümüzde hiçde az değil.fakat çocukluk yıllarına kadar dayanan insanın küçüklüğünden itibaren piskolojik durumundanda kaynaklanan gelişmeler neticesinde oluşan bir hastalık olduğunu söylemem hiçte abarto olmasa gerek.Araştırmalar günlük yaşantısında bir amacı olmayan ve gercek dışı fikirlere ilgi duyan kişilerin bu hastalığa yakalanma riskinin çok daha fazla olduğunu söylüyor. Mitamoni hastalarının kendilerine ait bir hayat felsefeleri vardır.

onlar kendi dünyalarında kendi belirledikleri kurallar cercevesinde mutludurlar.hayaller üzerine kurulu bu dünyanın temelinde ise mutluluk ve sevgi vardır.çünkü kişiler gercek yaşantılarında mutluluğu hissedemedikleri için böyle bir eğilimin içerisindedirler.Mitamoni hastası kişiler söylediği yalanlardan haz duyar.o anki mutluluk onu olağan durumun dışına iter.fakat belli bir zaman geçtikten sonra söylemiş olduğu yalandan dolayı pişmanlık duyarak sevdiklerine hatta kendisine zarar verebilir.Mitamonlar o an gelişigüzel ve üzerine yoğunlaşmamış basit yalanlar söyleyerek dikkatleri üzerine çekmek isterler.amaçları o an için çevredekiler tarafından umursandığını bilmektir.söylediği yalanın anlaşılması veya bilinmesi kaygısı taşımamaları bu hastalığın ne denli köke inen bir hastalık olduğunun belirtisidir.çevremizde hatta ailemizde bile bu hastalığı taşıyan ve farkında olmayan insanlar olabilir.
Mitamoni hastalarına aşağılık gözüyle bakmamak ve onları dışlamamak gerekir.çoğu insan bu hastalığa yakalandığını bile bilmeyebilir.böyle durumlarda yapılacak en doğru davranış bu hastalık hakkında hastaya bilgi vermek ve tedavi olması amacıyla uzman bir psikiyatrist’e görünmesini sağlamaktır.




Merhaba,
Benim 5 senelik erkek arkadaşım bana yıllardır gerekli gereksiz bir sürü yalan söylemiş. İlk başlarda farketmedim ama bir süre sonra hissetmeye başladım, ama kendisi hep beni bi şekilde inandırdı. Sonraları yalanlarının kurgusallaşmaya başladığını farkettim. Bu yüzden ayrılma noktasına geldik. Çok pişman olduğunu söyledi, yalanlarını itiraf etti, bi daha olmayacağını söyledi. Bir kaç ay sonra yine bir yalanını gördüm. Ancak be kez oturup düşündüm onu yalana iten ben olabilir miyim acaba diye. Çünkü bana olan sevgisinden ya da sadakatinden şüphem yok, onu yalana iten bişeyler olmalıydı, ben de düşününce kendimde hata gördüm gerçekten, bazen fazla sıkıştırdığımı düşündüm ve onu karşıma alıp konuştum. Ben de üstüme düşeni yapacaktım, böylece o da hep dürüst olacaktı. Ancak şimdi yine bir yalan söylediğini düşünüyorum üstelik ortada hiç bir sebep yokken, çok gereksiz bir yalan. Nedir bu anlayamadım. Sizce erkek arkadaşım yalan söyleme hastası mı? Ama kendisi de kabulleniyor yalan söylediğini, yani hasta olsa yalan söylediğinin farkında olmaması, yalanlarına kendisinin de inanması gerekmez mi? Ama hastalık değilse neden hiç bir sebep yokken saçma sapan konularda yalan söylüyor? Daha önce böyle bir durumla karşılaşan var mı aranızda, ya da söyleyebilecek bir şeyi olan? =( İnanın çok zor durumdayım, nasıl davranmam gerektiğini bilemiyorum.


Hande selam aynı problemle ben karşı karşıya kaldım 5 senem bitti askere gidip geldim askeliğin son 30 gün kala fuara gitti gitmedim dedi fotolarını yakaladım geldim istenbula yalanlara devam etti hep bu son pişmanım dedi bence bir insan pişman olması gerektii zaman olmalı gizli mail adresleri millete kocam demeler falan bunu kaldırmam cok zor oldu şimdi yine düzeldim falan diyo ama inanmıyorum oyle devam ediyoruz işte onu bende tutan sadece sevgim başka hiç birşey yok.. sana tavsiyem benim yapamadığımı yapman. ayrılman o zman değerini anlayacak ama hemen geri gelece yalvaracak bana ispat et de affetme....
cünkü hep affettik bence ilişkide daha cok seven taraf hep eziliyor.